Son yıllarda olduğu gibi yine sezonun başlamasına sadece 4-5 gün kala lige katılacağı kesinleşen Kulaspor maalesef sezon içerisinde acı çeke çeke mutlu sona ulaştı.Son yıllara nazaran çok kısıtlı imkanlarla ve maddi-manevi desteği olmadan yola koyulan ekibimiz son haftaya girerken ligde kalışını ilan edebilmişti.Oynanan 18 karşılaşmada 5 galibiyet,5 beraberlik ve 10 mağlubiyet alan Kulaspor attığı 29 gole karşılık yediği 57 golle sezonu (-28) averajla kapadı.Sonuçlara baktığımızda ligde kaldığımıza mı sevinmek lazım yoksa aldığımız 8-9 gollü mağlubiyetlere mi üzülmek lazım?Kısıtlı imkanlara baktığımızda alınan sonuç başarı sayılabilecekken alınan 4 mağlubiyetteki yenen 33 golün hiçbir şekilde mazereti olmamalı.
Ligde kalmak için mücadele eden takımımız özellikle bu kulvardaki rakiplerle oynadığı maçlarda başarılı bir performans gösterdi. Ahmetli, Emir, Gölmarmara, Salihli ve Sart deplasmanlarından puanla dönerken içeride de bu takımalara karşı 5’de 5 yaparak 20 puanla sezonu noktaladı.Bu açıdan bakıldığında evet başarı var ama Kulaspor’un amacı ligde mi kalmak yoksa B.A.L mi dönmek?
Sezonun başlamasına kısa bir süre kala eski oyuncumuz Mehmet Emre hocamız göreve davet edildiğinde koşulsuz şartsız kabul ederek bir nevi vefa borcunu da ödemeye hazır olduğunu göstermiştir. Elinde oynayabilecek sadece 5-6 oyuncu varken birkaç günde kadroyu tamamlamaya çalıştı.İmkanlar ve şartlar maalesef kötü olunca yola 13-14 oyuncu ile devam etmek zorunda kalmıştır hatta son maçlara da 12-13 oyuncu ile çıkmak durumunda kalmıştır.Dışarıdan bakıldığında bu tür sorunları kimseye anlatamazsınız.Kendi taraftarımız bile bunların nedenini sormazken destek olmayı da ihmal etmiştir.Sezon içindeki maçlarda da ortalama seyirci sayısı neredeyse 100’ü geçmemiştir.
Yönetim olarak da bu sene farklı bir yapıya büründürüldü.Belki de dünyanın hiçbir yerinde olmayan bir yönetim sistemi ile aynı insanlar 2 farklı takımı yönetmek zorunda kaldılar.Zaten her iki takımında yeteri kadar sorunu,derdi varken o insanlardan da ne kadar verim alınabilir o da ayrı bir tartışma konusu! Zaten yıllardır ortada Kulaspor-Ülküspor rekabeti varken bu iki kulubü yönetme görevi nasıl olurda aynı yönetime verilir anlaşılır gibi değil.İnsanlar ellerinden geleni iyi niyetleriyle yapmaya çalıştılar ama sonuç ortada.Kulaspor sondan önceki hafta kurtuluşunu ilan ederken Ülküspor’da 2.amatör kümeye düştü.Yine de bu yönetimdeki kişilere teşekkür etmek lazım,her iki takımı da ayakta tutmaya çalıştılar.
Kulaspor’da son haftalarda tecrübeli arkadaşlar dümene geçti. Takım kaptanları Süleyman Topal, Hüseyin Ali Kara veYakup Zorlu ağırlıklarını sahaya yansıttılar ve tecübesiz arkadaşları da motive edip son 4 maçta 3 galibiyet aldılar.
İnsanın içinden güzel şeyler dilemek,güzel şeyler yazmak geliyor ama maalesef görünen köy kılavuz istemiyor.Son 13-14 senedir Kula’daki spor ve futbol anlayışını,kültürünü az çok biliyorum artık.Maalesef takımlar yük olarak görünüyor ve sadece laf olsun diye liglere katılmak zorunda bırakılıyor.Tamam takımlarımız kötü ,oyuncularımız kötü de bizlere bu ortamı sağlayanların hiç mi suçu yok?? Beldelerle beraber 50bin kişinin yaşadığı bir ilçede 1 adet semt sahasının dahi olmayışı aslında bize her şeyi anlatıyor.O yüzden sporcu arkadaşlara da çok fazla kızmamak lazım.İmkan yok ki değerlendirilsin.Kula’nın kötü kaderinden biridir bu,sporu seven,spora önem veren ve sporcuyu kollayıp iyi imkanlar sunabilen bir yönetim anlayışı olmadı sanırım olmayacak da.Emeği geçen ve geçmeyen herkese teşekkür ederim.
YORUMLAR