Aslında böyle basit konuları yazmak zorunda kaldığım için, kendimi tebessümle karşılıyorum.
Kullanmış olduğumuz kelimeler yanlış dedik, Eğitim sorunu dedik, Kaldırımlar eksik veya yanlış yapılıyor dedik ve en son geçen hafta Ne kadar İnsanız diye sorduk ama hiç eleştiri alamadık. Biz, ya doğruları söylüyoruz ya da gerçekten o kadar saçma konulardan bahsediyoruz ki hiç kimse umursamıyor.
Bu hafta ise, aranızdaki bedensel engelli olanlarınız ve yaşlılarınız hariç, beş (5) kata kadar hemen hemen hiç birinizin ihtiyaç duymadığı asansörlerden bahsedeceğim.
Gönül isterdi ki bu şirin Kula’yı örnek olarak gösterelim ancak, maalesef örnek gösterilecek kadar mükemmel değiliz.
Geçen hafta içinde resmi binalarımızı dolaştım ve edinmiş olduğum izlenim sonunda hakikaten yüreğimin acıdığını hissettim.
Bunca zaman boyunca nasıl oluyor da fark edilmiyor ya da üzerinde durulamıyor anlayamıyorum.
İlçemizin hiçbir resmi dairesinde asansör bulunmuyor.
Sadece tek bir resmi binamızda asansör bulunmaktadır ve o binada da asansöre ulaşabilmek için önce merdivenleri aşmak zorundayız.
O binada da rampa dediğimiz yapı mevcut değil.
Herkesin ortak kullanmak zorunda olduğu asansör olmayan binalarda, araba kullanmak zorunda olan engelli arkadaşlarımızın özel sorunlarını halledemeyecek olması aşikârdır.
Peki, böyle bir ortamda, nasıl oluyor da bizler sanki hiçbir sorun yokmuş gibi davranıp, öylece hayatımıza devam edebiliyoruz.
Bazı konular vardır ki, onun hakkında konuşmaya bile gerek yoktur. Çünkü o sorun mutlaka halledilmelidir. İşte baz alarak konuştuğumuz insanların sorunları da böyle bir şeydir. Birilerinin bunları dile getirmemesi ya da buna mahal vermeden bu sorunların halledilmesi gerekmektedir. Bu insanların sorunları üzerinde konuşmaya veya bir şeyler söylemeye gerek yoktur. Zaten halledilmesinin gerektiği insani bir olaydır.
Bu gidişe kim dur diyecek ve kim bu sorunları ortadan kaldıracak. Bilemiyorum.
Dikkat çekmeye çalıştığımız bu konuya dair o kadar çok sorunlar olmasına karşın, hiç kimsenin bu konuya dikkatini çekemiyor olması ne gariptir.
‘‘Böyle gelmiş böyle gider’’ düşüncesinden artık vazgeçmeliyiz.
Hayatını engelli olarak geçirenler ve aileler, eğer söyleyemediğiniz bir konu varsa, hayatınızı anlatmak isterseniz bana ulaşın. Sizlerin düşüncelerini, söylediklerini, sorunlarını, kısacası hayatınızı burada yazalım…
Hakan AYAZ
İLETİŞİM: TEL: 0554 227 67 00 Msn:[email protected]